A) Do pedagoga szkolnego:
1. Uczeń, gdy:
-
- ma trudności w szkole z nauką lub w kontaktach z rówieśnikami;
- nie czuje się w szkole bezpiecznie (jest zastraszany lub dyskryminowany);
- w jego domu rodzinnym dzieje się coś, co utrudnia mu dobre funkcjonowanie;
2. Rodzic, gdy:
-
- nie radzi sobie z dzieckiem w domu lub zauważa negatywne przejawy jego zachowania;
- chciałby lepiej zrozumieć swoje dziecko.
3. Nauczyciel, gdy:
-
- doświadcza trudności z uczniem lub zauważa konflikt między uczniami w klasie;
- szuka nowych form pomocy mających swoje swe źródło w psychologii.
B) Do psychologa szkolnego:
Uczeń, gdy:
- ma problemy emocjonalne, niską samoocenę,
- jest nadpobudliwy, ma napady gniewu,
- pojawiają się u niego myśli samobójcze,
- zastanawia się, jak budować dobre związki,
- ma trudności w nauce, w kontaktach z innymi,
- jest zestresowany,
- on sam lub ktoś, kogo zna, ma kłopot z przestrzeganiem zasad obowiązujących w społeczności szkolnej,
- doświadcza sytuacji kryzysowych: śmierć kogoś bliskiego, rozwód rodziców, choroba własna lub kogoś w rodzinie (w tym choroba alkoholowa), przeniesienie do nowej szkoły, przeprowadzka i inne,
- powtarzają się u niego objawy somatyczne, np. ból brzucha, bóle głowy, zaburzenia snu,
- potrzebuje pomocy materialnej,
- kieruje go nauczyciel (interwencje),
- jest zainteresowany rozwojem własnego potencjału,
- nie wie, kogo ma zapytać o daną sprawę lub kogo prosić o pomoc,
- chce porozmawiać o tym, co go denerwuje,
- nie czuje się w szkole bezpiecznie (jest zastraszany lub dyskryminowany).
Rodzic, gdy:
- nie radzi sobie z dzieckiem w domu lub zauważa negatywne przejawy jego zachowania,
- chciałby lepiej zrozumieć swoje dziecko.
Nauczyciel, gdy:
- doświadcza trudności z uczniem lub zauważa konflikt między uczniami,
- szuka nowych form pomocy mających swoje źródło w psychologii.